ღმერთს სურს, რომ ჩვენ ადამიანები სიკვდილის შემდეგ სამოთხეში, ახალ იერუსალიმში წავიდეთ. ამისთვის კი ადამიანი უნდა იყოს სუფთა და უცოდველი. დაცემის გამო კი ცოდვა ახლა ადამიანზეა მიბმული. და არც ერთი ადამიანი არ არის თავისუფალი ცოდვისგან. ამიტომ ადამიანი სიკვდილის შემდეგ ღმერთთან სამოთხეში ვერ წავა. ღვთის სიწმინდე უბრალოდ არ გვაძლევს საშუალებას ცოდვით შეღებილი მივიდეთ ღმერთის წინაშე. ღმერთმა იცოდა, რომ ბოლო დროს, სადაც ჩვენ ვიმყოფებით, მცნებების დაცვა პრაქტიკულად შეუძლებელი იქნება, ამიტომ პატიება ახლა სხვაგვარად უნდა იყოს. და ამისთვის ღმერთმა შესწირა თავისი შვილი. რადგან ადამიანი უწმინდურია, მაგრამ ღვთის სიყვარული და მიტევება იმდენად დიდია, რომ მან თავისი შვილი ხორცად და სისხლად აქცია, რათა ჯვარზე მოკვდეს კაცობრიობის ცოდვებისთვის ყველა ადამიანის სახელით. მისი აღდგომა ჯვარცმიდან 3 დღის შემდეგ სიმბოლოა იმ აღორძინების შესახებ, რასაც ჩვენ ქრისტიანები განვიცდით სამოთხეში წასვლისას. იესო ქრისტეს მხსნელად მიღების შემდეგ, ქრისტიანი ხელახლა მოინათლება წყლით, როგორც ახალშობილი ქრისტიანი, აღდგა სუფთად და ამით მოიმკის მარადიული სიცოცხლე. ვისაც სჯერა, რომ იესო მოკვდა ჩვენი ცოდვებისთვის, ექნება მარადიული სიცოცხლე.

ამიტომ იესო ამბობს:"მე ვარ გზა, ჭეშმარიტება და სიცოცხლე. მამასთან არავინ მოდის, გარდა ჩემით".. (იოანე 14.6)